Vaste lezers – dank! – zullen het allicht al hebben opgemerkt. Vorige week verscheen hier een bijdrage van Paul Abels waarin hij met kenners had gemaild en gesproken over het gegeven dat dichter H.H. ter Balkt altijd bleef schaven aan zijn poëzie.
Vers Twee gaat veranderen. Niet langer alleen stukken van Theo Hakkert, het wordt een platform voor een breed spectrum aan publicisten. Wie het zijn, zal de komende tijd vanzelf duidelijk worden.
Met deze andere medewerkers verbreedt dat spectrum ook nog eens. Essays, gedichten, beschouwingen, illustraties, verhalen – er komt een veelvoud aan vormen bij.
Vandaag verschijnt een eerste bijdrage van Geke Mateboer. Zij gaat schrijven over boeken, maar niet in de vorm van regelrechte recensies. Maar dat kan ze zelf het best uitleggen:
Laten we het geen recensies noemen, maar in woorden gevatte leeservaringen. Ik lees, las, en lees – had de plattelandsbibliotheek in mijn gelovige dorp op mijn dertiende jaar leeg gelezen, en moest nu elke woensdagmiddag met de bus over de zeedijk naar de provinciehoofdstad om verder te kunnen lezen – en beleefde lezend duizend levens. Over die ervaringen, de raakvlakken, de herkenning, het verdwijnen en thuiskomen in boeken, of juist het afgrijzen, het onbegrijpelijke en de vervreemding gaan mijn verhalen over boeken van nu en toen.
Van Geke Mateboer verscheen begin dit jaar Dag Rakkers! Vijftig jaar Ome Willem, de officiële biografie van Edwin Rutten.
In 2015 verscheen Voor ons komt de bevrijding te laat over het lot van de Joodse inwoners van Hasselt tijdens de Tweede Wereldoorlog, de families Marcus, Keizer en Meijer Keijzer.