Hoe krijgen we de geest van de beginner terug in de rijpingsfase? Bij het schrijven volg ik een methode die soms werkt. Loopt een scène of dialoog niet lekker, dan snijd ik die los om die op een apart vel binnenstebuiten te keren, te bewerken, te snoeien en te plagen met alle gekke invallen. Door het obstakel op te vatten als iets zelfstandigs en nieuws kan ook de beginnersgeest opvlammen. Rol je struikelstenen dus door wat ik hierbij plechtig ‘De wasstraat van shoshin’ doop.’
Uit: Terug naar het begin. Een essay van Christiaan Weijts in De Standaard Weekblad van 26 oktober 2024
24 september 2024
Schrijven imiteert het leven, het verdwijnen van de dingen, het voortdurend achterblijven, het onscherp worden, het oplossen van de beelden. Maar de autonome beslissing ergens van af te zien – niet het glas melk, niet de jurk, wel de scene in de koffiebar, hoewel melk en jurk zintuiglijker zijn, júíst omdat ze zintuiglijker zijn, maakt het gemakkelijker, streept leed en verdriet weg tegen verliezen en voorbijgaan.
Uit: Judith Hermann – Kiezels. Vertaling: Herman Vinckers. Uitgave: Meridiaan Uitgevers.