Marieke Lucas Rijneveld schrijft aan een roman die speelt in Oostkapelle, Zeeland. De  verteller is een jongen van 16. Wanneer de roman verschijnt? Eerst een nieuwe gedichtenbundel. In januari al. Sowieso is de auteur van plan te blijven afwisselen tussen poëzie en roman, al sluit ze ook niet uit dat ze ooit een kinderboek schrijft.

Het zijn zo van die mededelingen en openbare overpeinzingen waar Rijneveld mee kwam tijdens een literair café in Geldrop, afgelopen zondag. Openhartig als altijd ging ze geen vraag of onderwerp uit de weg.

Met Oostkapelle heeft ze een band, want haar ouders hebben daar twintig jaar een stacaravan gehad, met de nadruk op de verleden tijd. Vorige week werd de camping gesloten. De stacaravan moet weg, er komen vakantiehuisjes. ,,Een groot deel van mijn jeugd ligt daar,” sprak de schrijver op treurige toon.
Dat Oostkapelle specifiek wordt genoemd in de roman wijkt af van wat de schrijver doet in de roman De avond is ongemak. Er is op een Facebook zelfs een pagina waar lezers een suggestie kunnen doen waar het boek zich afspeelt.

Momenteel legt ze de laatste hand aan een nieuwe gedichtenbundel. Voor Kalfsvlies, haar debuut, kreeg ze de C. Buddingh’-prijs. Daarna begint ze aan de roman, die het moeten opnemen tegen haar verbijsterende eersteling, De avond is ongemak. Ja, er is druk, want die is er altijd bij een tweede roman, zeker als de eerste succesvol was. Maar het kan, kijk maar naar Murat Isik en Jaap Robben. De avond is ongemak werd boek van de maand bij DWDD, om vervolgens door de jury van de Bookspot Literatuurprijs over het hoofd te worden gezien. Kennelijk zitten er geen lezers in die jury.

De gedachte om – wellicht, ooit, misschien, je kunt niet weten – een kinderboek te schrijven kreeg ze na lezing van Lampje, het schrijfdebuut van illustratrice Annet Schaap (dat vandaag de Gouden Griffel kreeg toegekend). Annet Schaap, die haar ooit op straat in Utrecht op de schouder tikte en zei: ,,Marieke Lucas Rijneveld, wil je mijn studio zien?”

Ik schrijf hier steeds ‘ze’, maar gevraagd naar het gebruik van zowel een vrouwelijke als mannelijke voornaam, zei de auteur dat hij zich momenteel meer man voelt. Dat kan zo weer veranderen. ,,Ik weet niet wat ik ben.” De zoektocht naar wie zij of hij is is de drijvende kracht achter het werk.

Rijneveld vertelde ook dat hij een roman wil schrijven waarin de watersnoodramp van 1953 het decor is. Weer Oostkapelle. Waar volgens hem nog altijd gezwegen wordt over de ramp.

Ondertussen is regisseur Pieter Verhoeff bezig met de voorbereidingen van de verfilming van De avond is ongemak. Rijneveld leest mee aan het script. Verhoeff is inmiddels een soort opa voor hem, zei hij.

Zelf zou hij ook wel eens een film willen maken. Bij de jongste editie van Film By The Sea zat hij in de jury. ,,Films kijken en eten. Diners van acht gangen.”
Ze zag onder andere Tonio, de verfilming van de requiemroman van A.F. Th. van der Heijden. Er is een verband met Rijnevelds eigen roman. De avond is ongemak gaat over de verwerking van de dood van een kind – de broer van de verteller Jas; Tonio over de dood van Van der Heijdens zoon.
De auteurs corresponderen, vertelde Marieke Lucas Rijneveld in Geldrop, de geboortegrond van Van der Heijden. Van der Heijden stuurt handgeschreven brieven. ,,Het mooiste handschrift van Nederland.”  Rijneveld kan niet achterblijven en beantwoordt ze met handgeschreven brieven. Hij kondigde aan speciaal briefpapier te zullen aanschaffen. Krijgen we die correspondentie ooit te lezen? ,,Natuurlijk, waarom niet?”